EYVAH! PANİK ATAK GEÇİRİYORUM

 

Kaygıların, korkuların, endişelerin vücut dili

 

Yaşamın bin bir türlü oyunları ve gidişatı vardır. Bu yolda herkes aynı olay çevresinde dolaşır belki yaşar ama kendi nasılsa öyle yorumlar olayları değil mi?

 

Bunun cevabını bulmak çokta zor değil. Size kolay ya da zor gelen bir olayı çevrenizdeki insanlara paylaşarak öğrenebilirsiniz. Sizin sorunlar karşısında verdiğini tepkiler, sorunlarla başa çıkma yollarınız birebir diğer insanlarla aynı olmayacaktır. Bütün bunları farklı kılan şeyler dünyaya algılama biçimimizdir.

 

Bir bebek doğar fakat doğmadan da algılar ya işte tüm bu süreçler onun yaşamındaki önüne gelecek konuyla alakalı eşsiz ve başkasının kullanmayabileceği yöntemleri doğurur.

Panik atak geçirmek, panik olmak, panik atağın gelmesi vb. bir sürü sayabileceğimiz kaygı atakları dile getirilebilir. Her ne şekilde dile getirilirse getirilsin, içerikler her ne kadar benzerse benzesin öz düşünce, öz yaşantı her insanda farklıdır.

 

“Kaygı atakları “ aynı kelime altında kaç milyon tane farklı tanım olabilirse o kadar çok ve farklıdır. Herkese göre farklılık gösteren bu tabloda ortak olan kaygıların fiziksel görünümüdür.

 

Kaygı ve herhangi bir tehlikeyi karşılaştırarak başlayalım. Korktuğunuz bir anıya davet ediyorum sizi;  Ne hissettiniz? Ne düşündünüz? Vücudunuzda ne gibi değişimler oldu?

 

Korkularınıza dair bu sorularla inceleme yaptığınızda vücudunuzdaki değişimlere terleme, kalp çarpıntısı, titreme vb. gibi örnekler verebilirsiniz. Genel olarak kaygı ataklarında gördüğümüz bu tablo aslında kişinin tehlike olarak atfettiği şey ile kaygı ataklarının benzer olduğunu görebiliriz. Aşağıdaki örnek metinde panik atak ve gelen düşünceler yazılmıştır.

Unutmayalım ki, herkesin kaygı hikayesi farklıdır. 

 

Ders çalışmanın hiç bu kadar zor olduğunu hatırlamıyorum. Sınavlardan mı sıkıldım acaba neyse biraz ara verirsem iyi gelir belki, Bir kaç komik video izlesem içimdeki sıkıntıda azalır mı ya of ne yapacağımı bilmiyorum , 10 dk geçmesine rağmen neden hala kalbim ağzımdan çıkacak gibi, nerden geldi şimdi bu titreme, sanırım sınavı çok büyüttüm gözümde. Evin duvarları üzerime gelmeye başladı, arkadaşlarımla dışarı çıksam iyi gelir belki. Sersem gibiyim ve arkadaşlarımın ‘ iyi olacasın, geçecek’ diye telkin etmelerine tahammül edemiyorum.Onlar sustuklarında da düşüncelerimde boğuluyorum sanki aklımı mı yitireceğim yoksa?

Stresin etkisiyle yaşadığım şeylerin hepsini, durup dururken yaşamaya başlamak fazlasıyla korkutuyor artık beni. Yönetemiyorum artık bedenimi, ayaklarım karıncalanmaya başladı, kalbim neden sebepsizce ağzımdan çıkacak gibi atmaya başladı, başım dönüyor ayağa bile kalkacak gücüm kalmadı. Artık hiç beklemediğim yerde yine bunları yaşamaya başlayacağım diye korkudan yaptığım hiç bir şeyden zevk alamıyorum. Aklımı kaçırmaya başladım galiba zaten kalbim bu hızla atmaya devam ederse ölürüm. (ÖRNEK METİNDİR)

UZMAN KLİNİK PSİKOLOG 

FULYA ÇELİK

Sağlıklı Günler